آنها با جملاتی چون "زن نباید زیاد بخنده"، "زن خوب صداش رو بلند نمی‌کنه"، "دختر خوب مال خونه پدرشه"، همواره در چهارچوب‌هایی محدود شده اند که فشار اجتماعی فرهنگی عظیمی را بر روح و روان و استقلال آنها تحمیل کرده است. این جملات، زنجیری بر گردن زنان انداخ